بررسی اثربخشی تحریک مکرر مغناطیسی فراقشری با فرکانس بالا (۲۰ هرتز) در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده ی مقاوم به درمان دارویی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تحریک مکرر مغناطیسی فراقشری (rtms) در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده­ی مقاوم به درمان دارویی بود. روش­کار: در یک مطالعه شبه­آزمایشی از نوع سری­های زمانی تک­گروهی در تابستان و پاییز 1387، 12 آزمودنی مبتلا به اختلال افسردگی عمده با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به مدت 30 جلسه تحت درمان rtms با فرکانس20 هرتز، بر روی ناحیه­ی پشتی­جانبی قشر پیش­پیشانی نیمکره­ی چپ قرار گرفتند. آزمودنی­ها به کمک مقیاس افسردگی بک، پیش از شروع درمان، در پایان جلسه سی­ام و 5/1 ماه بعد از دوره درمان ارزیابی شدند. داده­ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های مکرر تحلیل شدند. یافته ها: تحریک مکرر مغناطیسی فراقشری به طور معنی­داری سبب کاهش علایم افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده گردید (001/0p<) و این تغییرات تا 5/1 ماه پس از درمان نیز ادامه داشت. نتیجه گیری: تحریک مکرر مغناطیسی فراقشری در درمان اختلال افسردگی عمده­ی مقاوم به درمان دارویی تاثیر داشته و اثرات آن بیش از 5/1 ماه پس از درمان هم ماندگار است.